Þótt Ísland sé friðsælt á yfirborðinu spyr maður sig spurninga um aukna neikvæða umfjöllun um kristni og kirkju. Hver eru viðbrögð okkar við trúarbrögðunum, lífskoðunar- og vantrúarfélögunum og ólíkri siðfræði? Og ef við lítum enn frekar á hið stóra samhengi hlutanna þá vaknar spurningin um hver sé í raun ástæðan fyrir því að félagsgjöldin til kirkjunnar, sóknargjöldin fást ekki greidd til sóknanna af hendi ríkisins? Og hver var ástæðan fyrir breytingu á lögum um sóknargjöld? Er ástæðan bara hrunið eða er þetta ein stjórnunarleiðin. Er andleg velferð þjóðarinnar hunsuð? Hvernig bregðumst við við? Það er þörf á því að við tölum saman og viðrum hugsanir okkar og finnum út hvernig best er að bregðast við.
Bestu kveður, Hulda Hrönn M. Helgadóttir