Predikun sr. Auðar Eir í guðþjónustu Kvennakirkjunnar í Hallgrímskirkju sunnudagskvöldið 19. september 2021
Er það ekki stórkostlegt að hittast eftir þessa löngu fjarveru? Og eins og alltaf svo gaman að sjá hvernig við komum ein af annarri í messuna og verðum glaðari og glaðari þegar við komum ein eftir aðra og fleiri og fleiri. Í kvöld erum við að tala um nýjustu bókina okkar Göngum í hús Guðs. Guðþjónustan okkar.
Við skulum tala um kafla í inngangsorðunum með nokkrum spurningum sem komu frá alheimshreyfingum innan lútersku kirkjunnar. Það var fyrir löngu, fyrir 40 árum en spurningarnar og svörin eru enn efst á blaði hjá okkur.
Þar er spurt: Hvers vegna komum við?
Hvað segir þú?
Þau segja að við komum til að íhuga hjálp Guðs sem við finnum í Ritningunni.
Og sjáum í nærveru Guðs og máttarverkum í hversdeginum.
Við hittumst til að tala við Guð um dýpsta ótta okkar og gleði okkar og vonir.
Og finna gæsku Guðs í lífi okkar og lífi safnaðarins.
Og þakka Guði ást hennar í Jesú Kristi og bera boðskapinn áfram.
Það er yndislegt að fá að vera í þessum hópi og með svo fjölmörgu fólki um alla veröldina. Sumar okkar muna þegar það var sagt að fólk væri bara í kirkjunni í tómu meiningarleysi og kannski væri betra að kirkjan væri hópur sem meinti i alvöru það sem hann segði.
Kannski. Hvort sem það er betra eða verra erum við nú í alheimskirkju sem er miklu minni en fyrir hálfri öld. Það breytir engu fyrir okkur. Við eigum núna eins og þá þessa undursamlegu gjöf að vera vinkonur Guðs. Eða kannski kirkjan sé ekkert minni núna. Af því að þótt Vesturlönd afneiti kristinni trú taka Austurlöndin henni fagnandi og flykkjast til hennar.
Svörin […]