Arndis

Ég heyri meira blaður um jólin en ég sagði í síðustu kveðju.  Aftur og aftur heyri ég á þessari aðventu að smábarnið í vöggunni sé eitt af öllum börnum veraldar og ekkert meira en það.  Það minni okkur á að öll börn eru dýrmæt.  Það er áreiðanlega dagsatt.  Öll börn eru dýrmæt, undursamleg og yndisleg.  Það besta sem þau eiga er að barnið í jötunni var meira en venjulegt barn.  Það var Guð sem var komin til fólksins síns.  Til að hjálpa því og vera hjá því og verða frelsari heimsins og hverrar einustu manneskju sem þiggur.  Guð er komin til veraldarinnar sem hún á.  Hún er komin til þín.  Það er þess vegna sem við höldum jól. Til hamingju með jólin skrifaði eitt af börnunum sem tengjast okkur.  Ég sendi kveðjuna áfram til þín.

Guð gefi þér gleðileg jól.  Auður

Hið sanna ljós sem upplýsir hverja manneskju kom nú í heiminn, segir um jólin í upphafi Jóhannesarguðspjalls.   Ég heyri nú sem fyrr margt blaðrið um komu jólanna.  Svo sem að þau hafi verið heiðin hátíð sem var púkkað uppá og gerð að jólunum.  En sannleikrinn er sá að margir grísku heimspekingarnir sem tóku á móti trúnni á Jesúm Krist vildu ólmir sameina kristna trú og grísku heimspekina.  Einn þeirra sem hét Íreneus og lifði til 202 taldi þjóðráð að velja jólum og páskum hátíðisdaga grískrómverskrar menningar.  Það skiptir engu.  Það sem skiptir öllu er að hið sanna ljós sem upplýsir hverja manneskju kom nú í heiminn.  Guð er komin.  Hún kom og var Jesús.  Frelsari heimsins sem gefur þér frið og fögnuð eins og þú hefur margreynt.  Til hamingju með það.  Blíðar kveðjur, Auður

Ég hef verið að vitna í bókina Transforming the Faiths of our Fathers sem kom út 2004.   Delores S. Williams, háskólakennari og rithöfnudur byrjar sína grein svona:  Ég er svört kona – það er allt of stutt yfirlýsing um svo flókin veruleika.  Ég er svört kona – kona Guðs, eins og mamma og mamma hennar og hennar mamma – þrællinn.  Þessi trú styrkti það hvort tveggja sem þær kenndu mér, að ég er svört og kona.  Þegar Delores varð femínisti kom upp barátta milli kristinnar trúar hennar og femínismans.  Kvennaguðfræðin styrkti hana og hún gekk í lið með womanistum – konum sem skrifa guðfræði sína frá sjónarmiði afrísk amerískra kvenna.  Með því, segir hún, sá ég skýrar trú mömmu, mömmu hennar og hennar mömmu:  þrælsins.  Ég vona að það komi til góðs í samtali kvennaguðfræðinnar.  Gott að heyra þetta, blíðar kveðjur,  Auður Eir

Ada María Isasi-Diaz er brautryðjandi í mujerista guðfræði, guðfræði frá sjónarmiði kvenna í Suður-Ameríku.  Hún segir að réttlætisbaráttan, vinátta og samfélag hafi verið aðalatriði lífs síns.  Ég er sannfærð um að við getum ekki barist fyrir kvenréttindum nema í vináttu og samfélagi hver við aðra.  Það er útilokað að koma upp réttlátu skipulagi í háskólasamfélaginu, kirkjunni og á víðari sviðum þjóðfélagsins ef samfélag okkar og samstaða er ekki grundvöllurinn í okkar eigin lífi.  Ég get alla vega vitnað um það hvað við komum miklu í framkvæmd þegar við hittumst.  Ég get líka vitnað um það hvað við eyðileggjum mikið þegar við gleymum hver annarri eða notum hver aðra eða samtök okkar til að auka okkar eigin veg.  Gott er að heyra þetta, blíðar kveðjur, Auður Eir

Ein af konunum sem sáust í heimildarmyndunum um kvennahreyfinguna í Ameríku sem var sýnd í sjónvarpinu nýlega er Letty Cottin Pogrebin, ein af stofnendum tímaritsins Ms.   Letty er Gyðingur og alin upp í trúnni  sem gladdi hana og styrkti.  Ég yfirgaf skipulagt trúarsamfélag af því að það útilokaði konur og gaf mönnum ráðin.  En ég sneri aftur til gyðingdómsins með hugmyndir sem ég hefði ekki fengið nema í kvennahreyfingunni.   Mamma og pabbi höfðu hvort sína sýn á trúna.  Synagógan var vettvangur pabba, sagan, textarnir og hefðirnar.  Trú mömmu snerist um fegurð og þokka trúarinnar.   Ég valdi hvort tveggja.  Mamma sagði hiklaust að það skipti hana meira að gera mig sterka heldur en að fylgja öllum trúarreglunum.   Gott að heyra þetta, blíðar kveðjur,  Auður Eir

Judith Plaskow er ein af forvígiskonum kvennaguðfræðinnar.  Hún er Gyðingur og segir frá áhuga sínum  í upphafi kvennabaráttunnar á áttunda áratugnum á að finna eigin form á guðþjónustunni og umræðu um trúna og femínismann.  Það var erfitt.  Hún var háskólakennari og í maí 1981 söfnuðust sextán konur saman á helgarráðstefnu sem varð grundvöllur fyrir áframhaldandi umræðu og baráttu fyrir áhrifum femínismans á gyðingdóminn.  Judith er sannfærð um að  konur eigi mátt og ábyrgð til að endurlífga trúarhefðirnar og hélt uppi óþreytandi umræðu í háskólanum, trúarsamfélaginu og kvennahreyfingunni.  Svona konur breyta heiminum.  Gott að heyra þetta,  blíðar kveðjur, Auður Eir

Riffat Hassan er fædd og uppalin í íslamstrú í Pakistan.  Hún varð háskólakennari í Ameríku, marxisti og trúleysingi en fór að efast um sjálfa sig:  Ég fór heim og ákvað að biðja.  Ég hafði ekki beðið síðan ég varð marxisti.  Ég man hvað mér fannst undarlegt að beygja kné á gólfinu heima hjá  mér.  Hvað ertu að gera, þú sem ert doktor og marxisti?   Og svo hugsaði ég að það væri einmitt þess vegna sem ég þyrfti að biðja.  Og allt í einu fann ég frið sem ég hafði aldrei fundið áður.  Þú veist hvernig sumar konur tala um eyðu innra með sér.  Eyðan hvarf þegar ég bað, og ég vissi að ég var að gera það sem ég átti að gera.  Svo að ég snéri aftur til trúarinnar og fann sjálfa mig.    Gott að heyra þetta, blíðar kveðjur, Auður Eir

Ég las á mörgum stöðum um búddistahópana sem hafa orðið til víða um Vesturlönd.  Það er eitthvað nýtt og heillandi um djúp lífsgildi.  Helga Jóakimsdóttir kom til okkar á mánudagskvöldi í Þingholtsstræi og sagði okkur frá búddisma.  Hún sagði að margir þessir  hópar væru í rauninni ekki hópar um trúna.  Það þyrfti að iðka trúna.  Og ég segi að það eigum við öll sameiginlegt, við öll sem tökum trú okkar alvarlega.  Við þurfum að iðka trúna og þar finnum við það sem við leitum að.  Gott að heyra þetta, blíðar kveðjur, Auður Eir